aykırılaşmak adına aynılaşmak
bazıları farklıdır... yetkinlikleri ya da ilgi çekici yanları ile kendilerinden söz ettirirler... mesela zeki müren... zeki müren, hem etkinliğini, hem de ilgi çekiciliğini bir arada yaşamıştır... hayatı ödünsüz yaşayabilen nadir insanlardan biri olarak hatırlanacaktır...
unutulmayacaktır çünkü sesi ve yorumu farklıdır... sesi ve yorumu farklı olan bir çok sanatçı olduğuna göre, en önemli unutulmama sebebi bence farklı olmasıdır... her açıdan farklı... özellikle dinlediğim bir sanatçı olmadı hiç zeki müren çünkü iyi bir sanat müziği yada klasik türk müziği dinleyicisi değilim... ama bana bir kaç türk sanatçı adı söyler misin denilirse eğer ---şimdiye kadar kimse sormadı bunu bana hiç--- ilk söyleyeceğim bir kaç isimden biridir... bence gerçek bir büyük sanatçıdır ve en çok beğendiğim yönü ise tarzını her şeyiyle bu millete kabul ettirebilmiş olmasıdır; kendisini çok sevdirerek, hem de onlarca yıl önce!...
erkin koray da farklıdır... yukarıdaki fotoğrafın çekildiği yıllarda bu derece aykırı olabilmek her baba yiğidin de harcı değildir... daha bir çok isim yazılabilir ama ben aklıma ilk gelen 2 kişiyi yazdım...
toplumun aykırı ve farklı kabul ettiği bir çok isim var ama önemli olan, ilk olabilmek!... diğer önemli olan da aykırı olduğunun farkında bile olmamak, doğal aykırı olmak...
günümüzde de bir sürü farklı olmaya çalışan aykırımız var! o sözde aykırıların hayranları bizlere yani hala daha zeki müren, barış manço, erkin koray vs hayranı olanlara dinozor diyorlar... ben büyük bir mutlulukla kabul ediyorum dinozorluğu... çünkü hala daha o dönemin bırakın ilerisinde olmayı onlarca yıl gerisindeyiz...
teknolojik olarak eskiye oranla çok gelişmiş olabiliriz ama insanlık olarak çok gerideyiz... sadece biz değil, bütün dünya... bütün dünya diyorum çünkü yok artık eskisi gibi michael jackson çıkmıyor yada madonna... yeni bir pink floyd, led zeppelin, santana yada deep purple da çıkmıyor... çıkamıyor... kolay kolay da çıkamaz artık çünkü dünyanın hızlı yuvarlak yapısı uygun değil...
aykırılıkta bile çok gerisindeyiz 60 lı 70 li yılların... 2000 li yıllarda aykırılık olsun diye aykırıymış gibi davranmak çok kolay... orayı burayı boyayıp, burna hızma takıp sahneye çıkmak çok kolay... zaten sokaklar öyle aykırılarla dolu!... kolaysa zeki müren, barış manço, erkin koray yada john lennon kadar, frank zappa, freddie mercury, jimi hendrix ve janis joplin kadar aykırı olabilin ve aykırı halinizle milyonları peşinizden sürükleyin de görelim bakalım...
konuyu dağıtmayayım... hemen nedense müziğe kaydım, aslında beni gıcık eden şey şu:
"aykırılaşmak adına aynılaşmak"
şöyle oluyor bu aynılaşmak; adam kendini farklı zannediyor! daha doğrusu, zannetmiyor, hiç de farklı olmadığını çok iyi biliyor ama farklı olmak zorunda ya! farklı olduğunu nasıl gösterecek el aleme? mutlaka bir şeyler yapmalı! acilen... zaten imaj meykır lık filan da bu sebeple çıktı... imajını meyk etmeli ki farklı olsun, aykırı olsun... mick jagger in image maker i var mıydı acaba? yoksa o zaten öyle mi doğmuştu?... çıkış konumuz zeki müren ve erkin koray idi... ben onların aykırı olmak için çabaladıklarını hiç zannetmiyorum! sorun burada... onlar öyle idiler...
şimdi, adam farklı olmak için çabalıyor ve bunun en kolayı biçim değiştirmek! bu sefer farklı olmaya çalışanlar başlıyorlar biçim değiştirmeye... çünkü "fark" yaratabilecekleri başka hiç bir şey yok ortada!...
ikinci ve asıl önemli olan sorun da burada çıkıyor: bu farklı olmaya çalışan adamlar aslında gerçekten farklı olmadıkları ve sadece aykırı tip olmaya çalıştıkları için benzer şekillerde farklılaşmaya başlıyorlar! çünkü sonuçta bu adamlar gerçekte çok fazla basma kalıp oldukları için fazla seçenek bulamıyorlar!
ve şaka gibi bir kabus ortaya çıkıyor! aynı olmak!... tühhh...
birbirinin tıpa tıp benzeri olan, siyah metallica tişörtlü, uzun saçlı, küpeli, hızmalı rocker lar doldurdu ortalığı... o kadar aynılaştılar ki farklı olma adına, bir kaç sene önce polis yakaladığı benzer tipi satanist diye nezarete attı ... sırf 60 lı yıllardaki abileri ablaları gibi olabilme adına gençler hap kullanmaya başladılar!... ülkemizde 2000 li yıllara geldiğimiz halde yüzünü boyayan şarkıcılar türedi 30 sene geriden, alice cooper ve kiss benzeri... michael jacksonvari sahne çıkışları yapmaya kalkan (eminim bunun kursunu bile almışlardır) popçularımız türedi...
bu "aykırılık" konusu aslında çok geniş bir konu... benim bahsettiğim sadece dış görünüş aykırılığı ve insanoğlu dış görünüşünü zaten sürekli değiştirdiği için çok fazla seçenek kalmıyor...
1967 yılında kullanılan minicik bir aksesuar olağanüstü bir değişim ve farklılık iken, bugün artık kulağınıza otobüs taksanız bile çok da matah bir farklılık yaratmış olamazsınız çünkü önemli olan en zor zamanda ilk olabilmektir!
erkin korayın 70 li yıllarda kullandığı çok masum sayılabilecek çıplaklığı çok büyük bir adımken, bugün çıplaklığı bırakın, derinizi soyup, iç organlarınızı omuzlarınızda taşısanız aynı etkiyi yaratamazsınız çünkü artık farklılık yada aykırılık değil o... sadece yaratıcı olamama neticesinde başvurulan taklit...
yaratıcı olabilenler 60 larda ve 70 lerde kaldılar... günümüzde hiç mi yok fark yaratabilen, gerçekten aykırı olabilen? çok var aslında... hatta eskiye oranla çok daha fazla var ama onlara prim veren yok çünkü artık prim verecek olanlar da taklitlerle oyalanmaktan öteye gidemiyorlar ve onlar da zaten aynılar!...
 |
| zeki müren |
 |
| erkin koray |
toplumun aykırı ve farklı kabul ettiği bir çok isim var ama önemli olan, ilk olabilmek!... diğer önemli olan da aykırı olduğunun farkında bile olmamak, doğal aykırı olmak...
günümüzde de bir sürü farklı olmaya çalışan aykırımız var! o sözde aykırıların hayranları bizlere yani hala daha zeki müren, barış manço, erkin koray vs hayranı olanlara dinozor diyorlar... ben büyük bir mutlulukla kabul ediyorum dinozorluğu... çünkü hala daha o dönemin bırakın ilerisinde olmayı onlarca yıl gerisindeyiz...
 |
| erkin koray |
aykırılıkta bile çok gerisindeyiz 60 lı 70 li yılların... 2000 li yıllarda aykırılık olsun diye aykırıymış gibi davranmak çok kolay... orayı burayı boyayıp, burna hızma takıp sahneye çıkmak çok kolay... zaten sokaklar öyle aykırılarla dolu!... kolaysa zeki müren, barış manço, erkin koray yada john lennon kadar, frank zappa, freddie mercury, jimi hendrix ve janis joplin kadar aykırı olabilin ve aykırı halinizle milyonları peşinizden sürükleyin de görelim bakalım...
konuyu dağıtmayayım... hemen nedense müziğe kaydım, aslında beni gıcık eden şey şu:
"aykırılaşmak adına aynılaşmak"
şöyle oluyor bu aynılaşmak; adam kendini farklı zannediyor! daha doğrusu, zannetmiyor, hiç de farklı olmadığını çok iyi biliyor ama farklı olmak zorunda ya! farklı olduğunu nasıl gösterecek el aleme? mutlaka bir şeyler yapmalı! acilen... zaten imaj meykır lık filan da bu sebeple çıktı... imajını meyk etmeli ki farklı olsun, aykırı olsun... mick jagger in image maker i var mıydı acaba? yoksa o zaten öyle mi doğmuştu?... çıkış konumuz zeki müren ve erkin koray idi... ben onların aykırı olmak için çabaladıklarını hiç zannetmiyorum! sorun burada... onlar öyle idiler...
şimdi, adam farklı olmak için çabalıyor ve bunun en kolayı biçim değiştirmek! bu sefer farklı olmaya çalışanlar başlıyorlar biçim değiştirmeye... çünkü "fark" yaratabilecekleri başka hiç bir şey yok ortada!...
ikinci ve asıl önemli olan sorun da burada çıkıyor: bu farklı olmaya çalışan adamlar aslında gerçekten farklı olmadıkları ve sadece aykırı tip olmaya çalıştıkları için benzer şekillerde farklılaşmaya başlıyorlar! çünkü sonuçta bu adamlar gerçekte çok fazla basma kalıp oldukları için fazla seçenek bulamıyorlar!
ve şaka gibi bir kabus ortaya çıkıyor! aynı olmak!... tühhh...
birbirinin tıpa tıp benzeri olan, siyah metallica tişörtlü, uzun saçlı, küpeli, hızmalı rocker lar doldurdu ortalığı... o kadar aynılaştılar ki farklı olma adına, bir kaç sene önce polis yakaladığı benzer tipi satanist diye nezarete attı ... sırf 60 lı yıllardaki abileri ablaları gibi olabilme adına gençler hap kullanmaya başladılar!... ülkemizde 2000 li yıllara geldiğimiz halde yüzünü boyayan şarkıcılar türedi 30 sene geriden, alice cooper ve kiss benzeri... michael jacksonvari sahne çıkışları yapmaya kalkan (eminim bunun kursunu bile almışlardır) popçularımız türedi...
bu "aykırılık" konusu aslında çok geniş bir konu... benim bahsettiğim sadece dış görünüş aykırılığı ve insanoğlu dış görünüşünü zaten sürekli değiştirdiği için çok fazla seçenek kalmıyor...
1967 yılında kullanılan minicik bir aksesuar olağanüstü bir değişim ve farklılık iken, bugün artık kulağınıza otobüs taksanız bile çok da matah bir farklılık yaratmış olamazsınız çünkü önemli olan en zor zamanda ilk olabilmektir!
erkin korayın 70 li yıllarda kullandığı çok masum sayılabilecek çıplaklığı çok büyük bir adımken, bugün çıplaklığı bırakın, derinizi soyup, iç organlarınızı omuzlarınızda taşısanız aynı etkiyi yaratamazsınız çünkü artık farklılık yada aykırılık değil o... sadece yaratıcı olamama neticesinde başvurulan taklit...
yaratıcı olabilenler 60 larda ve 70 lerde kaldılar... günümüzde hiç mi yok fark yaratabilen, gerçekten aykırı olabilen? çok var aslında... hatta eskiye oranla çok daha fazla var ama onlara prim veren yok çünkü artık prim verecek olanlar da taklitlerle oyalanmaktan öteye gidemiyorlar ve onlar da zaten aynılar!...
Yorumlar
Yorum Gönder