murat ömür tuncer
 |
| murat ömür tuncer |
murat ömür tuncer aslında tanınan, hatta çok da ses getiren bir isimmiş... henüz tanıma şerefine nail olamamış olan benmişim... şöyle kabaca bir inceleme bile buna fazlasıyla yetti... daha sonra değinirim tabii ama şimdilik şunu söyleyeyim, elinden geldiğince radar gibi antenlerini açıp, sürekli keşif ve iz üstünde olan ben eğer daha yeni haberdar olmuşsam kendisinden, bu değerli sanatçılar nasıl tanınacaklar? işte bu çok ciddi bir sorun... az önce aslında tanınan, iyi bilinen biri dedim ya!... tanınıyor ama bu tanınıyor lafı geniş kitleler için maalesef söz konusu değil!... olmasın da zaten, o ayrı bir konu... bir popçu için geçerli olan tanınma kavramı ile kalbur üstü bir bestecinin tanınma kavramı arasında ne yazık ki dağlar kadar fark var... sadece ülkemizde değil, bütün dünyada... çünkü dejenere olan dünya ve insanlık... bu durum sadece bizim entel takımının bahsettiği gibi ülkesel değil...
dinlediğim ilk eserini paylaşayım önce... benim kendi çapımda deneysel diyebileceğim, oldukça değişik bir çalışma... ben deneysel deyip geçiyorum ama vardır mutlaka çok daha sanatsal bir açılımı... ben müziği çok dallı budaklı türlere, yapılara yada etiketlere ayıramıyorum... müzik işte yahu... dinleyene hitabeder yada etmez... budur benim kriterim... bizim bugün rönesans müziği dediğimiz eserler de kim bilir o dönemde ne kadar deneyseldiler... de mi?... benim müzikte dikkate alabileceğim ve dallandırıp budaklandırıp, etiketleyebileceğim tek kriter "akım" dediğimiz şeydir ama pek de gündemde olmayan bir konu... ilk olarak aşağıdaki eserini dinledim... ilk onu tıklamış olmamın sebebi de adının innocent civilians were killed olması... başka bir sebebi yok... piyanoyu aksel başaran çalmış... aksel başaran da çok başarılı bir genç yetenek... kendisini izlemiştim izmirde... innocent; suruç, ankara ve istanbuldaki bombalı saldırılarda yaşamını yitirmiş olan masum insanlar için yazılmış bir eser... bence çok başarılı bir çalışma çünkü dinlerken bana masumiyeti değil de yok oluşu hissettirdi... açıklamasını da okumamıştım... sanat budur işte... kayıtta piyanoda bazı müdahaleler yapılarak vurmalı etkisi oluşturulmuş... daha doğrusu anladığım kadarıyla tellere farklı malzemeler yerleştirilerek bu etki sağlanmış...
bu paylaşım oldukça uzun olacak, seziyorum:)... sezmeyip, emin olduğum konu ise; murat ömür tuncer önümüzdeki yıllarda çok üst seviyelere çıkacak... bestecilik paralelinde çok farklı çalışmalara ve projelere imza atacak... bu demek oluyor ki, ben de çok yazacağım:)... hiç sevmediğim sanatçı tipi:)... aynı anda 80 tane iş yaparlar, ummadığınız yerlerden çıkarlar... bir yanda albüm çıkarıp, turneden turneye koşarlarken, bir yandan da bakarsınız film müziği yapmışlar... sosyal sorumluluk projelerinde baş kahramandırlar aynı zamanda... bunları yazayım derken, bir rock konserinde de görebilirsiniz bu tip müzisyenleri:))... caza da kesinlikle bulaşacak... şimdiden buraya yazıyorum, göreceğiz:)... valla biraz kehanet gibi oldu ama göreceksiniz, bunların hepsini de yapacak... belki de fazlasını... benim açımdan sorun bu gerçekten... yaz yaz bitmiyor arkadaş bu tip hiperaktif sanatçılar:)...
film müziği demişken; murat ömür tuncer çok iyi film müziği yapacak potansiyele sahip bir isim gibi... bakalım, göreceğiz... belki de yapmıştır, birazdan çıkar karşıma... hiç şaşırmam:)... zaten paylaşıma fotoğraf bulayım şöyle afilli bir şey olsun derken bir de ne göreyim; bir fotoda elinde baton, orkestra yönetiyor, orkestra onun eserini çalıyor... bir diğerinde piyano başında, gözlerini bağlamış, öyle çalıyor... bir diğerinde arkasında "10 başarılı genç" yazan kürsüde konuşma yapıyor:)... kontrbas da gördüm sanki... ben elinde tv olan fotoyu seçtim...
yukarıda kehanet gibi oldu dediğim bazı işleri zaten yapmış murat ömür tuncer... ben yaşlı olduğum için, herkese genç ve yolun başındaymış gibi bakıyorum ama murat ömür tuncer, genç yaşına ve aslında gerçekten yolun başında olmasına rağmen, çok büyük işler başarmış olan bir isim... araya bir güzellik katalım... "bana bunlarla gelin işte" dedirtir ya bazı şeyler... onlardan biri...
genç klasikçiler festivalinden...çok güzel bir organizasyon idi yada oluşum diyelim... bildiğim kadarıyla, daha geçtiğimiz yıla kadar vardı ama şimdi kısaca bilgi vereyim, en azından bağlantısını vereyim diye baktım ama sayfa kapanmış... herhangi bir yeni haber yada bilgiye de ulaşamadım... iyi olan, güzel olan her şey bir şekilde ortada kalıverir... zaten bu ülkede herhangi bir şey en güzel çağında yarım kalmışsa, bilin ki o şey güzel bir şeydir...
eğitimine 7 yaşında mersinde başlamış, akdeniz üniversitesi devlet konservatuvarında devam etmiş... sonrasında bilkentli ve başkentli olmuş murat ömür tuncer... şimdi 24 yaşında olmalı... konservatuvar eğitimine devam ederken, bir yandan da kendisi bir şeyler yapmaya başlamış... mesela ben ilkokuldayken kendim bir şeyler yapmak istediğimde yapacak hiç bir şey bulamıyordum:)... o bulmuş, besteler yapmaya başlamış... eserleri yurt içinde ve dışında önemli orkestraların programlarına filan alınmış... türkiye dışında; italya, kanada, abd ve ürdün gibi ülkelerde festivallerde filan çalınmış eserleri... diyorum ben hep, bazı şeyler değil, her şey doğuştan gelir... genetikten anlarım biraz... bezelye filan... doğuştan gelmesi önemli mi? eh belki biraz! asıl önemli olan, çalışmak ve yapmaktır... yani konu asla "e canım çocukta allah vergisi yetenek var vs vs vs" değil... konu girişimci olabilmek, çalışmak, defalarca tökezleyip, başarılı olmak... defalarca tökezledi mi? bilmiyorum murat ömür tuncer ama çok çalışıp, başarılı olduğu kesin... eğer defalarca tökezlemediyse, yakında başlar tökezlemeye:)... kendi kendine tökezleyip, düşmezse, çelme takıp tökezleten zaten bolca çıkar:)... manyak mıyım neyim, yazdığım şeye bak:)... ama öyle, o bir gerçek...
ben neden bu kadar geç tanıma fırsatı buldum kendisini anlamadım... bir tanınma sorunu olabilir mi?... şundan zaten kesinlikle eminim; zaten derdi tanınmak değil, doğru düzgün çalışmalar yapıp, eserler vermektir, onu bir kenara koyalım... ama benim bütün derdim şu: ben çok geç farkına vardıysam, çoğu genç hiç farkına varamayabilir!... benim derdim bütün türkiye ve dünya tanısın değil... öyle bir dert olsa zaten bugün haydi eller havaya yapsan, yarın ünlüsün!... o çok kolay... ama o kesime bulaşmadan özellikle üniversite öğrencilerine, gençlere ulaşabilmenin bir yolu olmalı... mesela sosyal medya kullanımı yada internet sayfası gibi!... özetle; murat ömür tuncer, "ilgilisine" mutlaka bir şekilde ulaşmalı...
youtube kanalı mutlaka izlenip, takip edilmeli... ben yüklediği ilk videosunu paylaşmak istedim... çok keyifli bir performans çıktı!... çok güzel... locomotives...
dostluk konseri adı altında gerçekleştirilen festivalin de düzenleyicisi ve sanat yönetmeni aynı zamanda murat ömür tuncer... çok detaylı bilgiye ulaşamadım şimdilik bu festival hakkında ama 3. dostluk konseri festivalinde kendisinin eserleri tanıtılmış... ilk düzenlenişi 2012 yılında idi... umarım bu organizasyon kalıcı olur... 27 mayıs 2017 tarihinde gerçekleştirilen festivalde, önemli genç yetenekler seslendirmişler murat ömür tuncer e ait eserleri...
Invention (2014) solo keman için
Keman: Doğukan Keskin
Spider Attack (2014) solo flüt için
Flüt: Cem Önertürk
N.U.C.L.E.A.R (2015) piyanolu beşli için
Piyano: Doruk Görkem Tokur
I. Keman: Doğukan Keskin
II. Keman: Elif Ece Cansever
Viyola: Deniz Çağlarcan
Viyolonsel: Erkan Tonyalı
Innocent civilians were killed! (2016) hazırlanmış piyano ve teyp için
Piyano: Doruk Görkem Tokur
La Nausée (2017) keman ve piyano için
Keman: Doğukan Keskin
Piyano: Doruk Görkem Tokur
eserleri seslendiren isimlerin hepsi de adlarını sıkça duyuran, çok başarılı gençler... her birini yakından tanıma ve paylaşma fırsatım henüz olmadı ama isimlerini sıkça görüyorum başarı haberlerinde... eskisi gibi değiliz artık gerçekten... dünya ölçeğinde adından söz ettiren oldukça fazla sayıda genç müzisyene sahibiz... bu kesinlikle şişirme bir laf değil... sebebini ben henüz çözemedim ama temeli muhtemelen 15-20 sene öncesine dayanan ve meyvelerini yakın bir tarihten itibaren vermeye başlayan bir şey oldu ülkemizde:)... anca böyle ifade edebiliyorum çünkü gerçekten bir şey oldu ve bu konuda gençler resmen çağ atladılar müzik konusunda...
geçtiğimiz mayıs ayındaki bahsettiğim dostluk konseriyle ilgili videolar henüz yüklenmemiş, ben n.u.c.l.e.a.r adlı eserin 2015 yılı performansını paylaşayım... tabii isimler farklı bu videoda... piyanoyu hazal evruk çalmış... kemanlarda eda delikçi ve elif ece cansever var... barok bostancı viyola, sinem karasu da çello çalmış... bu eser, uluslararası antalya piyano festivalinin siparişi üzerine bestelenmiş ve ilk seslendirilişi festival kapsamında gerçekleştirilmiş...
Tadını, kokusunu, rengini yada sesini bilmediğimiz herhangi bir olguya bilinç altımızda rastlayabileceğimize inanıyorum. Bir süredir bilinç altımızın ürettiği bu hislerin aynı zamanda gerçek hayattaki karşılıklarıyla kesiştiği noktaları hayal edip, seslerle ifade etmeye çalışmaktayım. N.U.C.L.E.A.R ( nükleer ) bu fikri esas alarak yazdığım sürrealist bir anlayışa sahiptir. Eser birbirlerine uzak seslerin durağan yürüyüşleriyle başlar ve bu sesler ritmik ve melodik açıdan gittikçe sıkışarak birleşmeye başlar. Bu durum nükleer enerjinin oluşmasında “Füzyon” denilen atomik parçaların birleşmesini andırır. Ardından işitilen seslerin gittikçe kırıldığını duyarız. Bu da nükleer enerjinin oluşmasındaki ikinci adımı olan atom çekirdeğinin parçalandığı “Fisyon” evresi gibidir. Seslerin birbirlerine olan tepkimeleri, parçalanmış çekirdeğin daha kararlı bir hale geldiği “Yarılanma” evresini çağrıştırır. Nükleer enerjinin oluşmasından esinlenen bu üç evrenin ardından alarm sesleri ve patlama duyulur. Eser siren sesleriyle son bulur. Gezegenimiz üzerindeki doğal kaynakların azalmasıyla insanlar nükleer enerjiyi denediler. Fakat karşılığında alınan sonuç insana ve doğasına hep büyük felaketler getirmiştir. Peki bugün nükleer enerjiyi kullanmaya gerçekten hazır mıyız?bir bestecinin, eserini bu şekilde tasvir edişine ben ilk defa tanık oluyorum... bu sebeple buraya alıntıladım... murat ömür tuncer bütün eserlerine bu tip açıklamalar da getiriyor... benim hoşuma gitti çok aslında ama dinleyen eğer kendi yorumu ile kıyaslarsa belki de büyük farklılıklar çıkacak ortaya... her dinleyici için pek de uygun olmayabilir... bilemedim şimdi:)... ben dinlediğim bir eserde yorumu yapmak isterim aslında hatta icabında onun yıkılmamasını bile isterim:)... şimdi bunları yazınca aklıma geldi, mesela dün yaptığım paylaşımda elfida su turan hakkındaki paylaşımda çok da ilgisiz olarak, haluk leventin elfida şarkısına da değinmiştim ne hikmetse... örneğin çoğu kişi için elfida şarkısı aşk şarkısıdır... sözlerin yazarı o parçanın aslında kanserden ölen küçük bir kız çocuğunu anlattığını açıklayınca bir çok dinleyen için işler sarpa sarmıştı:)... ama şunu bir kez daha ifade edeyim, benim hoşuma gitti açıklamaların tamamı...
2009 yılında ilyas mirzayev ile başlamış kompozisyon çalışmalarına murat ömür tuncer... beste çalışmaları aslında daha eski ama ağitimli besteciliği çok yeni sayılır... akdeniz üniversitesi devlet konservatuvarından sonra bilkent üniversiteli olmuş ve bestecilik eğitimini tolga yaylalar ile sürdürmüş... eserleri yurt içinde ve dışında bir çok festivalde seslendirilmiş ve büyük beğeni toplamış... bir çok üst düzey müzisyenin ustalık sınıflarına katılmış...
ben çok yeni tanıdım kendisini ama geçen sene dünyanın en büyük sivil toplum örgütlerinden biri olarak kabul edilen junior chamber international (genç liderler ve girişimciler derneği) tarafından düzenlenen the ten outstanding young persons of the world projesi kapsamında "kültürel başarı" alanında yılın en başarılı genci ödülüne layık görülmüş... yani dünyanın 10 kalburüstü gencinden birisi oluyor murat ömür tuncer...
ben kendim öğrenirken paylaşıyorum dedikçe kimse inanmıyor ve mizansen sanıyorlar ama gerçekten öyle... ben murat ömürü şimdi hatırladım nihayet:)... bir kaç sene önce kanada torontoda yaşayan bir diğer gururumuz soprano beste kalender için de ısmarlama beste yapmıştı... beste kalender, kendisinden bir beste istemişti ve murat ömür de nazım hikmetin nereden gelip nereye gidiyoruz şiirini bestelemişti... eserin prömiyeri de toronto kraliyet müzik okulunda gerçekleştirilecekti ve murat ömür tuncer de ilk çalınışta orkestrayı yönetecekti... haklı olarak destek arayışı içinde idi... konuyu biliyorum o yıllardan ama o bestecinin kim olduğunu unutmuşum... ilginç:)...
aşağıda bu muhteşemliğe tanık olabilirsiniz... iki sanatçımızın kanada torontodaki başarısı... üstelik 19 mayıs 2013 gibi çok anlamlı bir günde... mezzo soprano beste kalender ve murat ömür tuncerden op.13, mezzo soprano ve oda orkestrası için rapsodi... nereden gelip nereye gidiyoruz...
"Her ne kadar müzik insanlar arası bir ilişki olsa da, aslında her zaman yalnızsınızdır. Sizi her anlamda etkileyen değişkenlerle mücadele etmek zorundasınız. Psikolojiniz yıpranabiliyor ya da çıkmazlara girebiliyorsunuz. Ama işin en keyifli yanı, eğer kendi çözümlerinizi üretebiliyorsanız bu sizi kendi gerçekliğinize de yakınlaştırıyor. Mücadele etmeyi birinci elden öğreniyorsunuz. Dolayısıyla kendince bir kimlik çizebiliyorsunuz ki bu bestecilikte çok önemli bir nokta.Tohumun Potansiyeli Ağaç Olmak: Başarılarıyla Bizi Gururlandıran Besteci Murat Ömür Tuncer
Elbette hayatlarımız her zaman istediğimiz yönde ilerleyemiyor. Benim de protesto ettiğim pek çok şey var ama yine de eğer başka bir bilinç olsaydım, yaşadıklarımı tecrübe etmek için her şeyimi verebilirdim. Çünkü yaşamımın sadece bana özel olduğu fikri, hayatımdan memnun olabilmem için yeterli bir faktör. Bunun yanında hayallerinizin hedeflerinize evrilmesini tetikleyen bir aileniz ve sevdikleriniz varsa, kendinizi daha güçlü hissediyorsunuz."
böyle diyor murat ömür tuncer... yukarıdaki yazıyı da okuyun derim...
aslında daha o kadar çok paylaşmak ve bahsetmek istediğim eseri var ki murat ömür tuncerin... biraz abartı olacak daha fazla paylaşırsam... no exit... spider attack... kız ağlar... invention... valla bütün çalışmaları çok özel, modern daha doğrusu çağdaş diyeyim ben modern lafını sevmem... yenilikçi... bence minimalist (bilmiyorum o kadar anlamam ben)... şimdi minimalist derim, değildir, sarsmayayım karizmayı:)... çok büyük gelecek vaadeden bir sanatçı murat ömür tuncer... besteci, piyanist, multienstrümantalist... önü çok açık, yeter ki kapatanlar çıkmasın... gölge edenler olmasa, uçacağız aslında...
sadece murat ömür tuncer değil, bu paylaşımda hatta bu sayfada bahsettiğim her genç isim, üstüne basa basa bir daha yazayım, "sadece genç isimler" bu ülkenin aydınlık yüzünü oluşturuyorlar... ben hepsini de kutluyorum... onlara destek olan, yol açanları da kutluyorum...
Bu arkadaş gibi tüm genç müzisyenlerin bu tip tanıtımlara çok ihtiyaçları olduğunu düşünüyorum ben. Bu sebeple sizin gibi popüler olmayana, sanatsal olana değer veren kişilerin bu çabalarını çok önemsiyorum. Sayfanızda sürekli gençleri tanıtıyor olmanız çok memnuniyet verici çünkü ben de onlardan birinin annnesiyim biliyorsunuz. Çekilen zorlukları, hayal kırıklıklarını ve fazlaını iyi ve yakından biliyorum. Belli bir kesim dışında, müziklerini takip eden genç bir kitlenin mutlaka var olduğundan eminim ve hatta çoğu zaman müzisyenler bu druma çok şaşırabiliyorlar ama ortada bir gerçek var, bu ülkede de onları anlayabilenler az değil. Ben sayenizde bu müziğe ulaşabilmiş olduğum için çok mutluyum ve size teşekkür ediyorum. Bu ülkede bu çalışmaları yapan sanatçıların da olması beni çok mutlu ediyor.
YanıtlaSilçok teşekkürler katkınız için sevilay hanım...
SilAbii:) senin kehanetler tutuyor valla bak Eren Başbğ için bu çocukta iş var dedin, adam gitti DTylen konsere çıktı, adamların parçalarını aranje edip konserde orkestrayı yönetti:))).. Cordanın da kankası oldu:) Benim içinde yazsana bişiler:D
YanıtlaSilyazarım tabii... sen de eser sahibi ol, söz, ballandıra ballandıra anlatacağım:)...
SilHocam bana ters biraz ama sanki dinledikçe ısındım be :D.. İlk defa böyle tuhaf şeylerin tamamını dinledim. Bak okurlar gelip bunu şimdi dertlenmesinler sorun bende. Bu adamlar işi doğru yaparlar ama çok aşırı sanat takılıyor abi bu adamlar.. Ama bak bir de yorum getireyim buraya, şimdi bu müziği alacaksın diyelim nuclear, bu kompozisyona giydireceksin melotronu dayayacaksın gitarı olur bak o zaman:)).
YanıtlaSildelicim; çoktan okudular bile ama sorunun senden kaynaklandığını zaten anlamışlardır:)... ben tercüme edeyim yazdıklarını, deli diyor ki: "bu müzisyenler prog rock yapsalar bayılırım" ... ben de senin yorumuna yorum getireyim, bir müzisyen böyle yapar, bir diğeri de başka türlü... bence hepsi de çok güzel... inan, zaten onu da fazlasıyla yaparlar zaten... kalite ve emek işin içinde olduktan sonra, her müzik güzeldir:)... sanatın içine ekonomik kavramları sokmak istemem ama bir bakış açısına göre, ortada bir üretim var ve her üretimin de bir tüketicisi var... gerçek evrensel sanatın türü ne olursa olsun tüketicisi oldukça sınırlı ama var... sanatın aşırısı mı var yahu muammer:)) bak bu lafın üzerine yaz babam yazarım ben şimdi, aklıma konu düşürdün:)... bir de mellotron yazmışsın ya bak valla onu da yazmam lazım, aklıma getirdin onu da...
SilLan ben zaten senin yazmayı unuttuğun kısmı yazdım. Nasul olduda demedin bu adam progçu olacak diye hayret ettim de ondan. Kehanetin yarım kalmış:=)) Herkesi başka bi şey yapmaya sevdalısın ya ondan. Bu müzik çok fazla progres,if zaten ve kesinlikle bir kez daha yazayım, sanat ağır bassın diye üzerinde çok uğraşıyorlar. Bak ben beğenmedim demiyorum, çok beğendim bizler müziğe sevdalı aşık adamlarız. ama üzerinde çok uğraşıyorlar bence. Doğalın dıına çıkıyor gibi geliyor. Sahip oldukları bütün yeteneği ve bilgiyi ille de aktarmak için. Haklılar, adamlar biliyorlar bu işi ama nasıl anlatsam. Ben dinleyiciyim, iyi dinleyiciyiz, sen de benden daha iyi dinleyicisin. Benim ihtiyacımın çok üztünde bir karmaşıklık var. Sen minimal diyorsun dielim minimal ama kompleks. Contemporary müzisyenlerin hepsinde var bu. Edebiyattada böyle. Ağır olsun, çok sanatsal olsun vs vs. Diyorsun ki okuyorlar, eleştirmiyorum ama dinleyici için değil de sanki sadece anlayan için besteliyorlar.
YanıtlaSilÖmür beyi daha önce tanımıyordum, bu paylaşımla farkıa vardım diyeyim. Çok güzel noktalara değinmişsiniz zafer bey. Sizin facebook yorumlarınızı da okudum. Camaidan bahsedilmiş, ben o camia denen topluluğun içinde kahrolarak yaşadım ömrüm boyunca. Sanatçı değilim, belirteyim. Sorarım size, neden bu paylaşımı yapan sizsiniz? Neden o camia denen insan yığınından birileri bu gençleri paylaşıp da tanıtmaz? Paylaşmak da bir yere kadar, camianın ömür bey gibi sanatçıların hemen yanıbaşında durup da onları yükseltmesi gerekmez mi? Benim kızım da bu yollardan geçiyor, çok küçük o daha. Maddi olarak çok zorlanıyorum ama varımı yoğumu ona feda edip bitsemde onu yaşatacağım ve benim göremediğim sahneleri o görecek. Manevi kısmından bahsetmiyorum bile. O minicik meleği taa bilmem nerelere biletini alıpta göndermek kolay mı. Okul masrafları için ben utandım ama kendisi yardım kampanyası başlattı. Bnim ağırıma gitti çok ama onun gitti mi bilmiyorum. Elimizden tutan o kadar çok insan çıktı ki. Hiç biri camiadan değildi. Daha da utandım. Maddi destek yapmak zorunda değil hiç kimse ama manevi destek? Başarılı çocuğu alıp konserde birlikte çalmak destek değil afedersiniz. İzin vermiyorum öyle bir şeye. Bu yorumu sizin başka bir yazınıza yapacaktım ama burada oldu. Siz yazmışsınız, zaten çok başarılı gençlere konser imkanı sunmak destek midir diye. Çok güzel bir yazınız var, polemik yaratmamak için belirtmiyorum, benim kızım zaten çok başarılı, konser verme sorunu zaten yok, ihtiyacı da yok. Neye ihtiyacı var biliyormuzunuz? adından övgüyle bahsedilmeye ihtiyacı var, anlatılmaya, bahsedilmeye var ihtiyacı. Tarışmada derece aldığında sevinilsin, bahsedilsin istiyor. Özellikle camiadan övgüler alsın istiyor. Çok küöük daha zafer bey o yaşta bunu istiyor o çok mutlu oluyor. Başka bir şey istemiyor. Bunu yapan neden sizsiniz? Sizden önce bunu yapması gerekenler yokmu sizce? Ben adımı farklı yazdım buraya tanınmamak için, siz beni tahmin edersiniz. Kızım sizin yazınızı okuyunca öyle bir mutluluk yaşamıştı ki. Çok önemli zafer bey onlar için. Peluş pandasıyla oynayan bir çocuk için çok önemli. Yanlış anlamayın sakın, ama bu övgüleri bir ustasından alsaydı ya! almadı hiç. Tökezlemek demişsiniz. Benim kızımın sanatsal açıdan tökezlemesi mümkün değil. Ama aslında tökezleten o kadar çok şey var ki. Camiadan çok büyük bir isim çocuklarımız arasında öyle bir ayrım yaptı ki. Çocuk onlar zafer bey. Dediğim gibi, sahnedeyken belki farklı görünüyorlar ama çocuk, bildiğiniz kırılgan yada önemsenmeyi seven çocuk. Neyse ki o isme en güzel cavabı defalarca verdi. Şimdi ben asla izin vermiyorum camia denen şeyin kızıma bulaşmasına. Şuradaki yorumları okudum, inanın dalga geçerler bu yorumlarla ama aslında ne kadar da güzel gözlerle bakan dinleyicilersiniz. seviyorum sizi, camidan olmayanları.
YanıtlaSilÖzür dilerim Zafer bay yukarıdaki yorumum için belki zor durumda kalacaksınız.. Ben aslında Ömür Murat bey için yazacaktım. Genç bestecilerimiz var, çok değiller. Murat kardeşim çok farklı çalışmalara sahip, burada bahsetmediğiniz eserleride var. Çok beğendim. Gerçekten gelecek vaad edeni buluyorsunuz. Bu gençler çok güzel işler çıkarıyorlar ama hak ettikleri ilgiyi hiç görmüyorlar. Avrupada Aemrikada olsa sponsorluk için peşlerinde koşarlar.
YanıtlaSil